The Role of Natural Hierarchy in Obtaining Happiness in Faraby's View

Authors

  • Mohammed Hussein Saeed Department of Political Science, College of Political Science, University of Sulaimani, Sulaimani, Kurdistan Region, Iraq.

DOI:

https://doi.org/10.26750/Vol(9).No(5).Paper5

Keywords:

Happiness, Human Nature, The Virtuous City, Hierarchy and Cooperation.

Abstract

True happiness in Farabi’s vision, in terms of nature and of itself, is a great and promising virtue and it is the main objective in the life of the Virtuous City and the value of it results in lasting permanently as an objective and never becomes a mean. The project and basis of Farabi’s view relates to the establishment of significant means and methods for happiness attainment. The first assistive mean is to gather around the structure of the city and society. He views society as an organic system, though they differ in duty and rank, but they own cooperation basis between them. The flawless image of society is revealed only when it is ruled over by the president of an active mind. The conclusion of combined means brings about the foundation of the Virtuous City which is the only place for happiness attainment.

The absence of collaboration, cooperation and hierarchy, lack of active mind of the president, and ignorance towards the true happiness by the individuals, are those features which Farabi counts as the contraries to the Virtuous City, the objective of this process is to prove that no city and crowd is capable of being happy if they do not place the ways and nature of the Virtuous City to their being.

Available research by using descriptive and analytical method for the purpose of Faraby's view on obtaining happiness and a desirable society through simile and finding the connection between the city of goodness and and human nature to be represented, and for this, it will reach the conclusion that human gathering in the framework of the society, considering the natural hierarchy, and cooperation for providing happiness.

References

احمد شەگلی (١٣٩٨)، مبادی عمل از دیدگاه فارابی و ملاصدرا، آموزەهای فلسفە اسلامی-دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره 24، صفحات 235-265.

اعلی تورانی، سیدە نرجس عمرانیان، ام البنین مرتضوى، ١٣٩١، رابطه سعادت و سیاست از دیدگاه فارابی، نشریە آموزەهای فلسفە اسلامی، شمارە ١٠، صفحات ١٠٧-١٢٠

الهام اميني نسب،(1395)، بررسی مدينە فاضل در ادنيشە سياسی فارابی، فصلنامە پارسە، دوره 16،شماره 26، صفحات 19-47.

پیتر اس. گراف، الیور لیمن (1398)، فلسفه اسلامی از الف تا ی، تهران، مولی.

پیتر آدامسون، (1398،) فلسفە در جهان اسلام-درآمدى بسيار كوتاە، ترجمە: زرين مناجاتى و حنيف امين بيدختى ،تهران، شوند.

حسین بشیریە، (١٣٩٦)، احیای علوم سیاسی-گفتاری در پیشه سیاستگری، تهرانن نشرنی.

حنا فاخوری و خلیل جر(1399)، تاریخ فلسفه در جهان اسلامی، چاپ دوازدهم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.

داود فیرحی (1389)، قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام، چاپ دهم، تهران، نشرنی.

رضا اكبريان، نجمه السادات (1389)، معانى عقل در فلسفه فارابى، پژوهشنامه علوم انسانی، شماره ١/٦٠، صفحات ٥٣-٨٤.

رضا داوری اردکانی (1396)، فارابى مؤسس فلسفه اسلامى، تهران، انتشارات انجمن فلسفه ايرانى.

رضا داوری اردکانی (1354)، فلسفه مدنى فارابى، تهران، مركز مطالعات و هماهنگى فرهنگی.

زکریا بهارنژاد (-)، عقل و دين از ديدگاه فارابى، فصلنامە علمى پژوهشى دانشگاه قم، سال دوازدهم، شمارە چهارم، صفحات ٦٩-٨٩.

سید حسن اخلاق (١٣٨٨)، فارابی و ماکیاولی، فصلنامه فلسفە و کلام اسلامی آینه معرفت، سال هفتم، شماره نوزدهم، صفحات ١٤٥-١٧٣.

سید رحیم بوالحسنی، (1387)،ثبات و تحول در جامعه شناسى فارابى، فصلنامه سياست-مجله دانشكده حقوق و علوم سياسى، دورة 38، شماره2، صفحات ١٧-٤٣.

عارف برخوردارى (1394)، درآمدى تطبيقى بر ماهيت مدينه فاضله در آراء فارابى و خواجه نصيرالدين طوسى، فصلنامه سياست، دانشكده حقوق و علوم سياسى دانشگاه تهران، دوره ٤٥، شماره٢، صفحات ٤٩٥-٥١٢.

عبدالرحمن حسنی فر(١٣٩٤)، الگوى ايرانى اسلامى پيشرفت بر اساس ديدگاه فارابى-مطالعه موردى سعادت سياسی اجتماعى، پژوهشگاهى علوم انسانى و مطالعات فرهنگی، ،سال ششم، شماره اول، صفحات ٤٩-٧٣.

علی رضا آل بویه، ١٣٨٨، سعادت از دیدگاه فارابی، نشریه نقد و نظر، سال چهاردهم، شمارە ٤، صفحات ٦٢-٨٦.

علی صبری و سید محمد کاظم (١٣٩٥)، رابطه سعادت و فضیلت از دیدگاه ارسطو و فارابی، الهیات تطبیقی علمی-پژوهشی، سال هفتم، شماره شانزدهم، صفحات ١٠١-١١٤.

عین الله خادمی (-)، تحليل معناى سعادت از ديدگاه فارابى، فصلنامه علمى-پژوهشى دانشگاه قم، سال دهم، شمارە دوم، صفحات ٨١-١٠٧.

فارابی (1987)، الرسالة التنبيه على سبيل السعادة، تحقيق: الدكتور سحبان خليفات، عمان، الجامعهة الأردنية.

فارابى(2019)، بيروبۆچوونى خەڵکی شاری فازیله، و:مەریوان عەبدول، سلێمانى، رەهەند.

فارابی (1396)، السیاسة المدنيه، ترجمه: حسن ملکشاهی،چاپ سوم، تهران، سروش.

فرناز ناظرزاده (1376)، اصول و مبادي فلسفه سياسى فارابى_شرح نظريه مدينه فاضله با تطبيق بر آراء افلاطون و ارسطو، تهران، انتشارات دانشگاه الزهرا.

محسن مهاجرنیا (١٣٩٩)، اندیشه سیاسى فارابى، چاپ سوم، تهران، مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر.

محسن مهاجرنيا (١٣٨٠)، دولت در اندیشە در اندیشه سیاسی فارابی، تهران، مؤسسە فرهنگی دانش و اندیشه معاصر.

مسلم طاهری و حمید پارسانیا (١٣٩٥)، نقش ادراکات انسانی در مراتب تکامل اجتماعات انسانی در علم مدنی فارابی، فصلنامه علمی- پژوهشی نظریەهای اجتماعی متفکران مسلمان، سال ششم، شمارە یک، صفحات ٩-٢٨.

مەريوان عەبدول عبدالله(2020)، كاريگەرى بزافی وەرگێڕان لەسەر دەركەوتن و گەشەكردنی هزريی فەلسەفی لە خۆرهەڵاتی ئيسلامييدا، كۆلێجى زانستە مرۆڤايەتييەكان، زانكۆی سلێمانی، سلێمانی، عێراق.

ميان محمد (1365)، تاريخ فلسفه در اسلام، جلد دوم، ترجمه: نصرالله پورجوادى، تهران، مركز نشر دانشگاهی.

یارعلی فیروزجایی (1390)، حقیقت نفس و حدوث جسمانی آن در نزد فارابی، معرفت فلسفی، سال هشتم، شمراه چهارم، صفحات 11-26.

Published

2022-12-29

How to Cite

Saeed, M. H. . (2022). The Role of Natural Hierarchy in Obtaining Happiness in Faraby’s View. Journal of University of Raparin, 9(5), 92–112. https://doi.org/10.26750/Vol(9).No(5).Paper5

Issue

Section

Humanities & Social Sciences